Her Fenerbahçeli'nin Rüyası

Bazı dakikalarda Bünyamin Gezer faktörüyle kabusa dönmüş olsa bile, rüya gibi bir akşam yaşandı dün gece Kadıköy'de Fenerbahçe taraftarları açısından. Şundan eminim ki, bu sabah ağzı kulaklarına varan birini görürseniz bu kişinin %99 Fenerbahçeli olduğuna kanaat getirebilirsiniz. Tabi bu "rüya gece"nin oluşmasında çeşitli faktörler vardı:

Hiç kuşkusuz ilk faktör, futbolcuların uzun zamandır görülmemiş derecede hırslı, mücadeleci, ve bunların yanında da konsantrasyonu yüksek bir şekilde yani o hırsın (kartlar havada uçuşana kadar) sinire dönüşmemesini sağlayacak bir oyun oynamış olmalarıdır. Hem de tamamen İSTİSNASIZ takımın tamamı bunu başardı. Taraftarın göz bebeği (!) Selçuk Şahin bile (ki bence geçen sezonun 2. yarısından itibaren formu yükselişte olmasına rağmen) oyundan atılana kadar hayatının topunu oynadı diyebiliriz. Gördüğü kartlar ise rakibe pres yaparken geriyi boş bırakan Emre, M. Topuz, Gökhan'dan ötürü en azından Lugano'nun gördüğü karta göre daha affedilebilir düzeydeydi. Gerçi bu 4 isim bahsettiğimiz hırsın esas kaynağı olduğundan onlara tek laf edemeyiz, orası ayrı konu. :D

Tribünlerde ise ÜNİFEB, CK, VAMOS BİEN gruplarının geri dönüşüyle birlikte eski günlere dönüş nihayet gerçekleşti. Taraftar resmen takım adına itici güç olurken rakip ve hakem üzerinde gereken baskıyı da çok iyi bir şekilde kurmayı başardı, galibiyetin ve rüya gibi geçen gecenin mimarlarından oldu.

Ve Aykut Kocaman.... Çok şey dendi kendisi hakkında, lakin yukarıdaki fotoğraf sanırım herşeyi özetlemeye yetiyor. 2. golden sonraki "Alllaaaah" nidasıyla bağırışı uzun süredir kendisi üzerinde yapılan baskının bir dışa vurumuydu sanki. Arkandayız Kral, yeter ki bu takım hep bu azimle oynasın!

Maçtan önce dediklerimin halen arkasındayım, böylesine güzel bir galibiyete rağmen Fenerbahçe adına moral dışında hiçbirşey değişmiş değil henüz. Zira önümüzde çok zor geçecek koca 3 hafta var. Ancak bu 3 maçta da bu azim görülürse şampiyonluk adına gerçekten birşeyler söylenebilir.

Yine de en başta dediğim gibi, tüm Fenerbahçeliler için rüya gibi bir geceydi. Öyle ki, maçı izlediğim kahvede bir ara maçı bırakıp en son ne zaman böyle bir Fenerbahçe izlediğimizi tartışır olmuştuk, 2007-2008 sezonundaki Şampiyonlar Ligi maçlarında karar kıldık. :D